Over het algemeen wordt er aangenomen dat Tweed in Schotland en Ierland is ontstaan als een manier voor de boeren om zich goed te kunnen kleden tegen het kille, vochtige klimaat dat daar zo kenmerkend is.
Tweed begon als een handgeweven stof. Het was ruw, dik en bestand tegen wind en water met uitstekende isolerende eigenschappen. Het was echt een stof voor arbeiders.

Het dragen van tweed kwam in een nieuwe fase toen in de eerste helft van de negentiende eeuw veel landgoederen in Schotland werden overgenomen door Engelse edellieden die hun vrijetijdsleven wilden uitbreiden. In 1848 kocht Prins Albert Balmoral en bracht daarmee een stormloop op landgoederen op gang. Hij ontwierp The Balmoral Tweed, de eerste van de Estate Tweeds was hierbij geboren. Een Estate Tweed identificeerde mensen die in hetzelfde landgoed woonden of werkten.

In de 19^e eeuw en het begin van de 20^e eeuw werd tweed door heren gezien als de ideale sportkleding. De Engelse adel nam tweed al snel aan als ideale outdoor kleding op hun landerijen. Het dragen van tweed maakte jagen, schieten en vissen een aangenaam en plezierig tijdverdrijf.

Tweed werd ook populair onder de 19^e-eeuwse Victoriaanse middenklasse die het associeerde met de ontspannen bezigheden van de aristocratie. Het werd vrijwel voor elke sportieve en avontuurlijke onderneming gedragen.